خدایا!
تو خود خوب می دانی که اکنون حس غریبی سراپای وجودم را فراگرفته است.
آخرِ خط آدمی تنها می فهمد که بادیگران...
به هیچ کجا نمی سد.
خدایا!
یاری ام کن تا بفهمم معنی ایاک نعبد و ایاک نستعین را...
شاید این آهنگو خیلی شنیده باشین.
ولی حرف دل منه واسه
بهترین دوستم
خدا
میشود این رمضان موعد فردا باشد؟
آخریـن ماه صیام غم مولا باشد؟
میشود در شب قدرش به همه مژده دهند؟
که همیـن سال ظهور گل زهرا باشد؟
قرارگاه سایبری عاشــورا
ای چادر من....
میدانم که این روز ها چقدر درد میکشی !
من هم درد میکشم نه کم تر ازتو !
هوا هر هوایی که میخواهد باشد...ابری، آفتابی، بارانی
تنها تو را دودستی بغــل میگیرم تا به بـــــاد نـــــروی..
حــــرفی نیست... وقتی از مــادر ارثی رسیده باشد به ریحانه ها.
تابستان و زمستان... تهران و لــندن... فــــرقـــی نــدارد... هر زمان و هر مکانی که باشند تاج بندگی بر سر دارند.
(حسن جان) با این مزار خاکی و بام کبوتری می خواستی نشان بدهی مادری تری!؟
کی می شود بقیع تو کربلا شود؟
پایین پایت روضه ی قاسم به پا شود...
پی نوشت:
کاش! حرم داشتی غریب مادر!
نوانوشت:
دریافت کنید بسم الله..
کلام آخر: عیدتون مبارک..
