باز باران با ترانه
میخورد بر بام خانه
یادم آمد کربلا را
دشت پرشور و بلا را
گردش یک ظهر غمگین
گرم و خونین، لرزش طفلان نالان
زیر تیغ و نیزه ها را
با صدای گریه های کودکانه
اندر این صحرای سوزان
میدود طفلی سه ساله
پر زناله،دلشکسته،پای خسته
باز باران،قطره قطره،میچکد از چوب محمل
آخ باران
کی بباری برتن عطشان یاران
تَر کنند از آن گلو را
آخ باران...آخ باران
محرم نوشت:
مثل آب یک هجا بیش تر نداشت عمر کودک رباب..!
به یاد شش ماهه ی کربلا..(دریافت کنید)
حجت الاسلام پناهیان
ارزش هر کس به مسأله‌ای است که دارد. بعضی‌ها مسأله‌شان ازدواج است، بعضی‌ها مسأله‌شان پول در آوردن است، بعضی‌ها مسأله‌شان انتقام گرفتن است. از خدا بخواهیم مسأله ی ما اینها نباشد، بلکه مسأله ی ما را تقرب به خودش قرار دهد. باید از مسائل دیگری که داریم استغفار کنیم و از آنها رها شویم و بعد این‌قدر تقرب الهی را تمنا کنیم تا کم کم این تقرب برای ما مسأله بشود. ازخدا بخواهیم رابطۀ با خدا را اصلی‌ترین و تنها مسألۀ زندگی ما قرار دهد. هر کس نمی‌تواند خدا را تنها مسأله ی زندگی‌اش قرار دهد باید به درِ خانۀ اهل‌بیت(ع) برود و چقدر خوب است که مسأله ی ما اهل‌بیت(ع) باشند. وقتی اهل‌بیت(ع) مسأله ی ما بشوند خدا هم کم کم راهش به قلب ما باز خواهد شد. در ماه رمضان مسأله‌تان غصه‌های دل امیرالمؤمنین(ع) باشد. اصلاً باید ماه رمضان را با علی(ع) سپری کنیم. چرا خداوند شب قدر را شب شهادت علی(ع) قرار داده است؟ برای اینکه با علی(ع) به درِ خانۀ خدا برویم..
بخوانید:
گوش کنید:
خدایا!
تو خود خوب می دانی که اکنون حس غریبی سراپای وجودم را فراگرفته است.
آخرِ خط آدمی تنها می فهمد که بادیگران...
به هیچ کجا نمی سد.
خدایا!
یاری ام کن تا بفهمم معنی ایاک نعبد و ایاک نستعین را...
شاید این آهنگو خیلی شنیده باشین.
ولی حرف دل منه واسه
بهترین دوستم
خدا
(حسن جان) با این مزار خاکی و بام کبوتری می خواستی نشان بدهی مادری تری!؟
کی می شود بقیع تو کربلا شود؟
پایین پایت روضه ی قاسم به پا شود...
پی نوشت:
کاش! حرم داشتی غریب مادر!
نوانوشت:
دریافت کنید بسم الله..
کلام آخر: عیدتون مبارک..
قیامت قامت ای قامت قیامت
قیامت کرده ای زین قد و قامت
موذن گر ببیند قامتت را
به قد قامت بماند تا قیامت
اللهم احفظ قائدنا امام الخامنه ای
