Take a smile

فاطمة الزهرا(علیها السلام) قالَتْ:

َالبِشرُ فى وَجْهِ المُومِنُ یوجِبُ لِصاحِبِهِ الجَنَّةَ

گشاده رویى در چهره مومن برای صاحبش، بهشت را سبب می شود!

 

روزیم نشد...

 

سال هاست که سر ِ راه ِ مُسافرانِ کربلا می ایستمُ

تــو را بــو می کِشَم!

یـک گوشـه می روم و فقط " گـریه " می کنم

حالا که " کربـــ❤ــلا " ی تـو روزیم نشد...

{گمشـ✘ـלه}

˙·٠•●♥לل مـטּ {گمشـ✘ـלه} گر پیــלا شـל بسپاریـל امانات حسـ❀ــین

واگر از تپـ[♥]ـش افتاد לلم ببریــלش به ملاقات حسـ❀ــین

از حسـ❀ــین خواسته ام تا شایـל بگذارל که غلامــ✔ـش بشوم

همـ ـه گفتند محال است ولے לلخوشم مـטּ به محالات حسـ❀ــین♥●•٠·

دست به سینه در مقابل ولی فقیه

 

 

 

 

 

مشک را که پر آب کرد

از خوشحالی حتی حواسش نبود دستانش را بریده اند!!!

بعد از ریخته شدن آب هم آنقدر ناراحت بود که باز فرصت نکرد سراغی بگیرد از بازوانش...

فقط وقتی حسین آمد بالای سرش، میخواست دست به سینه سلام دهد که تازه فهمید دستانش نیستند!!!

وای مآدرم

 

یک نامه نوشته ام برایت

مآدر

!این را به نشانی کجا پست کنم...؟

وای مآدرم

"باید" بمیریم!!!

مـردی را میشنـاسـم فـرمـود:

اگر مسلمـانی از شنیدن خبـر بیـرون آوردن خلخـال از پـای یک زن یهـودی بمیـرد، جایـز است!

از واقعـه ای خبـر دارم که زن اش*بانـوی لولاک لما خلقت الافلاک*بـود.

یهـودی نـه! پـاره ی تـن پیـامبر اسلام بـود...

خلخــال بـه پـا، نـه! فـرزنـدی در بطـن داشت...

جـواز نه! "بـایـد" بمیـریـم!!!

همــه ی اِشکال از همیـن نمـردن است.

لعن الله قاتلیک یا بنت رسول الله

اللهم عجل لولیک الفرج

همه می دانند که مهدیه اسم مکان است و فاطمیه اسم زمان

و من منتظر روزی هستم که

مهدیه اسم زمان شود و فاطمیه اسم مکان.

 

 

خوش به حال فرش حرمت

گـــاهی عـــجیــب

{לلـ❤ــ  تنــ✘ــگ}  می شــَــوَم˙·٠•●♥

آقـــــآ جان کآش دل من هم فرش حرمت بود!!!

 

ثامن الحجج

❤ ❤ یا امام رضـــــآ علیه السلام ❤ ❤

حــتــے  سکوت در حــــرم تـــو عبادت است

آنــجــآ نفس بــہ یــــآد تــــــو تکثیر میـشود...

 

هشدارهای امام رضا(علیه السلام)

حضرت امام رضا(علیه السلام) فرمودند:«برخی از کسانی که مودّت و دوستی اهل‏بیت را دستاویز ساخته ‏اند، زیان و فتنه‏ انگیزی‏شان بر شیعیان ما از دجّال بیشتر است»

پرسیدند:ای فرزند رسول خدا! چرا فتنه‏ شان از دجّال بیشتر است؟

حضرت رضا (ع) فرموند:«زیرا با دشمنان ما مهر و مودّت می‏ ورزند و نسبت به دوستان ما دشمنی و عداوت می‏نمایند. هرگاه چنین شد، حقّ و باطل به هم می‏ آمیزد و حقیقت مشتبه گردیده در نتیجه انسان مؤمن از منافق باز شناخته نمی‏شود».